Çocuğunuzla kaliteli zaman geçirin!
Çalıştığı için vicdan azabı çeken anneler!
Çocuğunuzla ne kadar zaman değil,ne kadar kaliteli zaman geçirdiğiniz önemlidir.
Günümüzün yaşam koşulları ne yazık ki anneleri büyük heveslerle dünyaya getirdikleri bebeklerini bir noktada güvendikleri bir aile büyüğüne ya da bir bakıcıya bırakarak çalışma hayatına dönmeye mecbur bırakmakta.Kariyer anlamında yaşanan zorlukların yanı sıra belki de anneleri en çok zorlayan meselelerden biri iş ve ev hayatı arasında denge kurmaya çalışırken çocuklarına arzu ettiklerinden çok daha az vakit ayırabilmeleri ve beraberinde gelen suçluluk hisleri ile vicdan azabı.
En büyük zorluk ise belki de birçoğunun önünde daha önce kendileri gibi hem çalışıp hem de annelik yapmış olan anne modellerinin pek fazla olmayışı.
Ancak her ne kadar çalışmaya devam etmek ya da
evde kalmak anneler için büyük bir ikilem yaratsa da araştırmaların hem fikir olduğu sonuç sağlıklı bir psikolojik gelişim için önemli olanın çocuk ile bakım veren(anne,anneanne,babanne,bakıcı vb.) arasında sevgi dolu,ihtiyaçların karşılandığı ve süreklilik arz eden doyurucu bir ilişkinin var olması olduğudur.
evde kalmak anneler için büyük bir ikilem yaratsa da araştırmaların hem fikir olduğu sonuç sağlıklı bir psikolojik gelişim için önemli olanın çocuk ile bakım veren(anne,anneanne,babanne,bakıcı vb.) arasında sevgi dolu,ihtiyaçların karşılandığı ve süreklilik arz eden doyurucu bir ilişkinin var olması olduğudur.
Doğumdan sonra annenin zihni bir süreliğine bebeği ve bebeğinin bakımı ile meşguldur ki bu da güvenli bağın kurulması için çok önemlidir.Ancak zamanla annenin zihni bebeği dışında şeylerle meşgul olmaya başlar(eşiyle ilgilenmek,iş yaşamına yönelmek gibi.)bu durum bebeğin anneden ayrılabilmesi ve sosyal çevreyi algılayabilmesi adına ve psikoloij gelişimi açısın dan da bir o kadar kritik bir önem taşır.
Çocukla ne kadar zaman değil,ne kadar "Kaliteli Zaman" geçirdiğiniz önemli!
Ancak birçok toplumda olduğu gibi bizim toplumumuzda da ne yazık ki iyi anne olmak zamanının hem fiziksel hem zihinsel enerjinin hemen hemen hepsini çocuğuna ayırmak olarak algılanmaktadır.Halbuki sağlıklı çocuk gelişimi için önemli olan fiziksel birlikteliğin süresinden çok içeriği ve duygusal anlamda doyuruculuğudur.
Evde sabahtan akşama kadar bir arada bulunmak yerine"kaliteli zaman" olarak adlandırılan,gün içerisinde sadece anne ve çocuğun, dünyada sanki başka kimse yokmuşcasına ilişki kurdukları,çocuğun ihtiyaçlarına ve isteklerine odaklı bir yarım saat geçirmeleri daha doyurucudur.Benzer şekilde çocuğa gereğinden fazla yemek yedirmek ne yazık ki iyi bir anneliğin ön koşulu gibi algılanmakta,duygusal ve ilişkisel anlamdaki doyuruculuk bu noktada fiziksel doyum ile karıştırılmaktadır.
Çalışan annelerin çocukları ile geçiremedikleri zamanların açlığını fazla yedirme ile kapatmak , aç kalmalarını çocuklarının gelişimleri anlamnda önemli bir endişe kaynağı haline getirmeleri de ne yazık ki sıklıkla görülen bir yanılsamadır.
İlginçtir ki son yıllarda yapılan araştırma ev hanımlarının çocukları ile geçirdikleri "kaliteli zaman"nın çalışan annelerin çocukları ile geçirdikleri "kaliteli zaman" dan daha çok daha az olduğu görülmüştür. Bunu nedeni ise;çalışan annelerin zamanı daha iyi planlamak zorunda kalmalarındandır.Ancak bu veriler bunu gösterse de çalışan annelerin suçluluk duygularını kapatmasına engel olamamaktadır.
Çalışan anneler "Hayır"demekten çekiniyor!
Çalışan annelerin düştükleri en büyük hatalardan birisi de çocuklarının sevgilerini kaybetme korkularından dolayı "hayır demekten kaçınmalarıdır.
Birçok çalışan annegörüşülemeyen zamanın ve yeterince gösterilemediğine inanılan ilgi ve sevgi açlığının çocuğunun tüm isteklerini fazlasıyla yerine getirerek kapatalıcağı şeklinde yanlış bir inanış geliştirir.Ancak sağlıklı bir çocuk yetiştirmenin en temel kuralı:çocuklarına isteklerini erteleyebilmesini öğretmek,dolayısıyla uygun olmayan zamanlarda hayır diyerek onları sınırlayabılmektır.Aksi takdırde çocuk her zaman daha fazlasını isteyecektir.BU şekilde yetişmeyen çocukları sosyal çevrelernde uyum sorunu yaşayacaklar ve istediklerinin heran önlerine gelmesni beklediklerinden akdi olduğunda mutsuz ve uyumsuz çocuklar olucaklardır.(özellikle okul çağı cocuklar)
Kayıp zamanın telafisi adı altında her boş vaktini çocuğu ile geçirmeye çalışan anneler... kendilerini de iyi hissetmeye ihtiyaçları olduğunu ve her diğer yetişkin gibi kendine özgü birçok ihtiyacı(arkadalarla sosyalleşmek,biraz yalnız kalmak,eşiyle baş başa kalmak) olabileceğini unutmaktalar.
Kaldı ki kendini ve tüm vaktini çocuğuna ayıran anne de bir süre sonra bunaldığını ve çocuğu ile kurduğu iyi anne modelini "gönülsüz" sürdürdüğünü görecektir ki bunun iki taraf da faydası olmayacaktir.Kendini iyi hissetmeyen annenin çocuğu ile kuracağı ilişkinin kalitesi de ne yazık ki o oranda kısıtlı olacaktır.Bu noktada hatırlanmalıdır ki;uçaklarda bile acil durumlarda dahi ebeveynlere çocuklarından önce oksijen maskesilerini kendileri takmaları beklenir.
Çalışmayan anneler daha depresif olabiliyor!
Son yıllarda artan sayıda annenin maddi sebeplerden dolayı iş hayatına dönmek durumunda kaldığı göz önüne alındığında merak edilen en önemli konu "anne-çocuk" ilişkisini en çok etkileyen faktörün ne olduğu sorusudur.Araştımalar en temel faktörün annein çalışıyor olmasıyla ilgili hisleriyle nasıl başa çıktığı olduğunu göstermektedir.
Anne,çalışıyor olmak ve çocuğunun gündüz bakımını bir başkasına devretmek ve onunla görece daha az vakit geçirmekten ötürü yaşadığı kaygı ile ne kadar iyi baş ederse bu ayrılık ve yaşanan kayıp durumu da çocuğu ile ilişkisind eo kadar iyi yönettiği görülmektedir.
Özellikle annenin çalışıyor olmalarından duydukları tatmin ve bu eşleri tarafından da destekleniyorsa annein genel iyilik hali ve dolayısıyla çocuğuyla ilişkisinde daha olumlu bir hava oluşturduğu da görülmüştür.
.Araştırmalar part-time çalışan annelerin çalışmayan annelere oranla daha az depresif şikayetler yaşadıklarını ve genel sağlık durumlarının daha iyi olduğunu-ful-time çalışanlara oranla ise daha az ev ve iş arasında denge kurmakta zorlandıklarını göstermektedir.
UMARIM YAZI TATMIN EDICI OLMUSUT BEN VE BENIM GIBI ÇALIŞMAK ZORUNDA KALAN ANNELERE...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder